Umhverfisvænir íslenskir sjómenn

Alllengi hafa íslenskir togarar fært allt að landi sem komið hefur í veiðarfærin. Um ýmiskonar rusl er að ræða, allt frá veiðarfæraleifum til hluta úr sokknum skipum. Þegar í land er komið er öllu síðan fargað eftir þeim reglum sem

gilda. Það er löngu liðin tíð að öllu sé dembt í hafið í anda gamla máltækisins „lengi tekur sjórinn við“.Eirikur Sigurðsson Skipstjóri á Reval Viking hefur stundað rækjuveiðar i Smugunni i hátt i 20 ár 

Tjáði heimasiðunni að mikið magn af krabbagildrum hafi verið i smugunni  og hafa skipin verið að hreinsa þetta upp i mörg ár  en ásamt gildrunum kemur upp mikið magn af tógi 

og var þetta þannig að Norskir og skip frá fyrrum Sovétrikjunum  bátar drituðu þessu niður og siðan fóru útgerðirnar i þrot og enginn hirti um að sækja þær og þær halda áfram að fiska 

að sögn Eiriks hefur hrinsunnarstarfið gengið vel  en alls hafa þeir verið að koma með allt að 5oo gildrum i túr svo að þið getið rétt ýmyndað ykkur umfang þessara veiða 

EK-1202 Revar Viking ásiglingu ná Eyjafirði i febrúar 2020 mynd þorgeir Baldursson

Krabbagildrur á Dekki Reval Viking Mynd Eirikur Sigurðsson 2020                                  Krabbagildrur á Dekki Reval Viking mynd Eirikur Sigurðsson 2020                 Bátapallurinn Þéttsetinn af Krabbagildrum úr Barentshafi mynd Eirikur Sigurðsson 2020         Bátapallurinn krabbagildrurog rækjutogarinn Taurus i bakgrunni mynd Erikur Sigurðsson 2020

Tekið skal fram að Ísland á aðild að svonefndum MARPOL-samningi sem er alþjóðasamningur um varnir gegn mengun frá skipum, þar með talinni sorpmengun, olíumengun og loftmengun. Samningurinn er upphaflega frá árinu 1973 en á seinni tímum hafa ýmsir viðaukar og séríslensk ákvæði tekið gildi. Um þessar mundir er hafin flokkun á öllu sorpi og úrgangsefnum um borð í íslenskum skipum og fer förgun síðan fram í landi.