Svo kom Bræla og þá er gott að vera á stóru skipi mynd þorgeir 2015

og það fer vel á þvi hjá köllunum mynd þorgeir Baldursson 2015

     togað i Isnum mynd Eirikur Sigurðsson 

Eirikur Sigurðsson skipstjóri á Reval Viking frammá Bakka

Reval Viking á rækjuveiðum norðan við Svalbarða

Oft sér ekki á dökkan díl

Rækjutogarinn Reval Viking hefur verið á rækjuveiðum í ís og náttmyrkri í allt að 30 stiga gaddi langt norðan við Svalbarða.

Reval Viking, sem útgerðarfyrirtækið Reyktal gerir út og siglir undir eistneskum fána, kom til löndunar á Akureyri í fyrradag eftir rösklega 40 daga rækjuveiðitúr á ísilagt hafsvæði um 70-100 mílur norður af nyrstu eyju Svalbarða.

Stöðugur barningur

„Við vorum í kantinum norður af Svalbarða, alveg norður á 82. gráðu. Þarna eru erfiðar aðstæður, stöðugur barningur við ísinn og flótti undan honum. Þetta er ekki fyrir nema stór og öflug skip sérsmíðuð til siglinga í ís. Okkur skip þolir þessar aðstæður mjög vel. Við göslumst áfram í ísnum þótt oft sjái ekki á dökkan díl,“ segir Eiríkur Sigurðsson skipstjóri á Reval Viking í samtali við Fiskifréttir.

Færeyingur festist í ísnum

„Við erum með 7.500 hestafla aðalvél og komumst lengi áfram en það verður að passa sig á því að festast ekki inni í ísnum. Við höfum ekki lent í þeim aðstæðum en dæmi eru um að önnur skip hafi króast inni. Færeyskur togari var fastur í tíu daga fyrir nokkrum árum og það þurfti ísbrjót til að losa hann. Við höfum ískort og veðurspár til að styðjast við og ef stefnir í vandræði forðum við okkur suður á bóginn og út úr ísnum en þá yfirleitt á svæði sem gefa minna og jafnvel mjög lítið.

Stærri og verðmeiri rækja

Eiríkur segir að þeir sem stundi miðin norðan við Svalbarða geri það vegna þess að þar sé stærri og verðmeiri rækja en annars staðar á Svalbarðasvæðinu. Hann vill ekki nefna tölur um aflabrögð en segir að misjafnlega gangi að ná rækjunni vegna mikilla frátafa af völdum íss. Í seinni tíð hafa verið allt að 4-5 skip á svæðinu samtímis en í síðasta túr var Reval Viking  hluta tímans einskipa og þegar mest var voru skipin þrjú talsins. Togað er á 400-800 metra dýpi utan í landgrunnskantinum norðan við Svalbarða en þar fyrir utan tekur hyldýpið við alla leið út á pólinn.

Opnast á haustin

Umrædd rækjumið norðan við Svalbarða opnast ekki fyrr en september/október þegar ísinn fer að hopa og þá grípa menn tækifærið sem getur varað fram í janúar en þá frýs allt á ný. Að sögn Eiríks eru þó mikil áraskipti á þessu og sum árin er aldrei fært norður í kantinn. Það gerðist síðast í hittifyrra, og reyndar einnig í fyrra að miklu leyti, en í ár hefur ástandið verið óvenjugott að þessu leyti.

Dimma og fimbulkuldi

Þegar komið er fram á haust er dimmt allan sólarhringinn á þessum slóðum og eru umskiptin frá því að þar er albjart afar snögg. Þegar Reval Viking hóf túrinn var bjart helming sólarhringsins en þegar veiðiferðinni lauk var orðið aldimmt allan sólarhringinn. Myrkrið er þó ekki verst fyrir áhöfnina heldur kuldinn.  

„Ef blæs af ísnum og það er norðanátt fer frostið iðulega niður í 30 stig. Það getur staðið í nokkurn tíma og þá frís sjórinn og hann leggur allt í kringum skipið. Við slíkar aðstæður frís allt meira og minna ofan þilja og varla gerlegt að standa á dekki og vinna við troll eða annað. Ef menn passa sig ekki er mikil hætta á kali,“ segir Eiríkur.

Aftur norður

Eiríkur hefur stundað rækjuveiðar áratugi. Hann kom fyrst á svæðið norðan Svalbarða árið 1997 og er búinn að vera þar af og til síðan. Þetta var fyrsti túrinn á þetta svæði á þessu ári en áður, eða frá því í mars, hafði hann verið sunnar á Svalbarðasvæðinu og þar á undan við Austur-Grænland. Nú tekur við slipptaka á Akureyri en eftir það verður haldið aftur í kuldann og myrkrið í kantinum norðan við Svalbarða . 

Heimild Fiskifréttir 

Myndir Eirikur Sigurðsson