Skipverjar á Ambassador svipast um eftir Hval mynd þorgeir Baldursson 

Hnúfubakurinn Pikkaló á leið i Djúpköfun mynd þorgeir Baldursson                      Skipstjórinn Bjarni Bjarnasson á Ambassador mynd þorgeir Baldursson                                     2848 Ambassador á siglingu á Eyjafirði i gær mynd þorgeir Baldursson                                          Alltaf gaman i hvalaskoðun mynd þorgeir Baldursson                                              7573 Sólfar 1 á siglingu á Eyjafirði i gær mynd þorgeir Baldursson                        Glæsilegur sporður á Hnúfubak sem að er á leið i Djúpköfun mynd þorgeir Baldursson

                 Steypireyður lifti sporðinum fyrir Djúpköfun seinniparinn i gær mynd © þorgeir Baldursson 

Tvær steypireyðar sáust í hvalaskoðunarferðum við Hauganes og Hrísey í gær og náðust af þeim myndir. Sæborg, bátur Norðursiglingar á Húsavík, var þarna á svæðinu. Mjög sjaldgæft mun ver að sjá þennan stóra hval yfta sporði eins og hann gerði og sést á aðalmyndinni með þessari frétt. 

Á hvalavef Náttúrufræðistofnunar Íslands má finna fróðleik um þessa stærstu dýradegund jarðarinnar. Steypireyður getur orðið allt að 30 metra löng og vegið 190 tonn. „Hún er fremur grannvaxin og straumlínulaga, með hlutfallslega smá bægsli en höfuðstór. Ofan á höfðinu er upphækkun um blástursholur, trjónan er ávöl og hlutfallslega breiðari en á öðrum skíðishvölum. Liturinn er flikróttur, að grunni til blágrár nema neðanverð bægslin, þau eru hvít. Einstaklingar eru misdökkir og má greina þá í sundur á litamynstri,“ segir þar meðal annars um Steypireyðina.

Steypireyður er farhvalur og heldur sig nálægt ísröndinni á sumrin, bæði á norður- og suðurhveli jarðar, en færir sig í hlýrri sjó á veturna. Þessi hvalategund sést við Íslandsstrendur að sumarlagi, yfirleitt á tímabilinu frá maí til október og þá oftast vestur af landinu, en einnig út af Suðvestur- og Norðausturlandi. 

Heimild Akureyri.net 

myndir Þorgeir Baldursson ©

Tveir steypireyðir koma upp og blása rétt við Hauganes i gærmorgun mynd © þorgeir Baldursson                      Steypireyðurinn blæs og 1475 Sæborg ÞH siglir að honum mynd þorgeir Baldursson          Farþegar á Hólmasól Skipi Eldingar voru agndofa þegar þeir sáu steypireyðinn mynd ©  þorgeir Baldursson                Steypireyðarnir á leið út Eyjafjörð og blésu i kveðjuskyni mynd  © þorgeir Baldursson

                             Hnúfubakur á leið i djúpköfun i morgun  mynd þorgeir Baldursson 

Sporður á Hnúfubak sem að er á leið i djúpköfun mynd þorgeir Baldursson

                                1487 Máni EA i hvalaskoðun i morgun mynd þorgeir Baldursson 

1357 Niels Jónsson EA i hvalaskoðun i morgun mynd þorgeir Baldursson                                               500 whales Ea. mynd Þorgeir  Baldursson                         1414 Áskell Egilsson og 1475 Sæborg ÞH mynd þorgeir Baldursson  Vöttur SU-3.   ( 1414 )   Smíðanúmer 5. Heimild www.aba.is Stærð: 17,47 m. 29 brl. Smíðaár. 1975. Eik. Stokkbyrðingur.   Aðalvél. 240 ha. Volvo Penta TAMD 122A. Smíðatími var 13.227 klst. en þar af fóru 4.854 klst. í járnsmíði, frágangs vélbúnaðar og siglingatækja eða 37% heildartímans. Báturinn var smíðaður fyrir Fiskiðjuna Bjarg hf. Bakkafirði en því fyrirtæki stýrði Hilmar Einarsson. Báturinn var öðrum þræði keyptur í þeim tilgangi að þrýsta á stjórnvöld um varanlega hafnargerð á Bakkafirði. Heimildarmaður að forsögu þessara kaupa er sonur kaupandans, Steinar Hilmarsson. Þessi áform gengu þó ekki eftir og því seldi Fiskiðjan Bjarg hf. hluta í bátnum til Útgerðarfélagsins Þórs sf. Eskifirði. Þeir aðilar sem stóðu að Þór sf. höfðu árum saman verið í viðskiptum við Fiskiðjuna Bjarg hf. og lagt þar upp afla af 10 tonna báti sem þeir gerðu út. Vöttur var því skráður á Eskifirði lengst af og að mestum hluta gerður þaðan út þau ár sem hann var í eigu þessara aðila. Árið 1978 fór báturinn til Dalvíkur og hét þar Vinur EA-80, því næst til Reykjavíkur árið 1983 þar sem hann hét Aðalbjörg ll RE-236 og þá til Þorlákshafnar 1987 þar sem hann fékk nafnið Gulltoppur ÁR-321. Báturinn var keyptur til Húsavíkur af Ólafi Ármanni Sigurðssyni árið 1997 og fékk þar nafnið Haförn ÞH-26, Húsavík. Frá árinu 2002 hefur báturinn verið skráður á Ugga fiskverkun ehf., Húsavík en að félaginu standa Ólafur Ármann Sigurðsson og fjölskylda. Í október 2010 fékk báturinn nafnið Ási ÞH-3 og er á miðju ári 2015 enn í eigu Ugga fiskverkun ehf., Húsavík. Eftir að bátnum var hleypt af stokkunum hjá Bátasmiðjunni Vör hf. er búið að byggja á hann hvalbaka og leit hann, á miðju ári 2011, út sem nýlegur væri. Árið 2015 hét báturinn enn Ási ÞH-3 og það nafn bar hann þegar hann var felldur af skipaskrá 12. júní 2015 með eftirfarandi athugasemdum Siglingarstofnunar. "Tekinn úr rekstri." Á haustdögum 2015 var bátinn að finna í Húsavíkurhöfn en 17. október 2015 var hann dreginn til Akureyrar til nýrra eigenda. Frá þessum tíma eru eigendur hans Egill Áskelsson, Halldór Áskelsson og Sævar Áskelsson allir frá Akureyri Segja má að eplið falli sjaldan langt frá eikinni því að þeir Áskelssynir eru synir Áskels Egilssonar eins af eigendum Bátasmiðjunnar Varar hf. sem bátinn smíðaði. Hugmynd eigenda er að koma bátnum í upprunalegt horf og nota hann til eigin þarfa. Fyrsta verk nýrra eiganda var að fjarlægja hvalbakinn af bátnum. Stýrishúsið, sem er úr stáli, var ryðbarið, sandblásið og málað. Allt var það síðan einangrað að innan og klætt með  Fibo-Trespo og það innréttað á svipaðan hátt og áður var. Aftan á stýrishúsið var smíðaður ryðfrír stigi og ofan á þak þess rekkverk úr ryðfríum rörum og frá því gengið. Afgasrör vélar var endurnýjað og til verksins notað ryðfrítt rör. Lunningsplanki úr eik var endurnýjaður frá stefni að skut eða með öðrum orðum allan hringinn. Tveggja pila rekkverk úr ryðfríum stálrörum var smíðað og frá því gengið ofan á lunningu. Rafbúnaður bátsins var að miklum hluta endurnýjaður. Meðal annars voru rafmagnstöflur endurnýjaðar svo og siglingaljós. Annað í rafbúnaði bátsins sem betur mátti fara var lagfært. Allur var báturinn málaður frá kili að masturstoppum og honum gefið nafnið "Áskell Egilsson" til minningar um föður þeirra sem að verkinu stóðu. Meiri hluti þessarar vinnu var framkvæmdur á hliðargörðum slippsins á Akureyri og var hann sjósettur 9. ágúst 2016. Endanlegum verklokum var náð í júní 2017. Um miðjan þann mánuð fór báturinn í sína fyrstu hvalaskoðunarferð en hugmynd eiganda er að nota hann til þeirra hluta. Þessi hugmynd eiganda hefur gengið eftir og er báturinn enn notaður til hvalaskoðunar árið 2023.  Skráður eignaraðili bátsins frá árinu 2017 er Halldór Áskelssoon ehf. Akureyri. Samantekt á heiti bátsins í áranna rás. Frá árinu 1975 hét báturinn Vöttur SU-3, Eskifirði. Frá árinu 1978 hét hann Vinur EA-80, Dalvík. Frá árinu 1983 hét hann Aðalbörg ll RE-236, Reykjavík. Frá árinu 1987 hét hann Gulltoppur ÁR-321, Þorlákshöfn. Frá árinu 1997 hét hann Haförn ÞH-26, Húsavík. Frá árinu 2010 hét hann Ási ÞH-3, Húsavík. Frá árinu 2016 hefur báturinn heitið Áskell Egilsson, Akureyri og heitir svo enn árið 2021. Athugasemd: Þegar báturinn fór til Dalvíkur árið 1978 fékk hann nafnið Vinur eins og fram hefur komið hér að ofan. Einkennisstafir bátsins eru tölvuskráðir EA-30 hjá Siglingastofnun en EA-80 í ritinu "Íslensk skip." Mynd af bátnum, þegar hann hét Vinur, sýnir greinilega að einkennisstafir hans eru málaðir skírum stöfum á bóg bátsins EA-80 og telst það því rétt vera.                                    500  Whales   og 1357 Niels Jónsson EA mynd þorgeir Baldursson  Arnarnes ÍS-133.   ( 1357 )   Smíðanúmer 3. Heimild www.aba.is   Stærð: 17,47 m. 29,00 brl. Smíðaár. 1974. Eik. Stokkbyrðingur. Aðalvél 375 ha. Volvo Penta. Smíðatími var 12.669 klst. en þar af fóru 4.261 klst. í járnsmíði, frágangs vélbúnaðar og siglingatækja eða 33% heildartímans.   Báturinn var smíðaður fyrir Arnarnes hf. Ísafirði en seldur smíðaárið feðgunum Gunnari Níelssyni og sonum hans Níelsi og Halldóri, Hauganesi Árskógsströnd. Þrátt fyrir unga aldur bátsins þegar hann kom til þeirra feðga þá var hann orðinn ótrúlega illa sjúskaður. Þar sem ofannefndir menn voru þekkir að snyrtimennsku þá fór mikill tími í að pússa bátinn allan upp frá kili að masturstoppum. Báturinn fékk nafnið Níels Jónsson EA-106 strax og þeir feðgar eignuðust hann og er báturinn enn í eigu afkomenda Gunnars Níelssonar árið 2021. Báturinn hefur þá sérstöðu að 80% af notkun hans hefur hin seinni ár verið bundin fiskveiðum en 20% ferðaþjónustu. Að geta notað fiskibát til hvalaskoðunar og skemmtisiglinga með ferðafólk er mjög sérstakt og örugglega ekki á færi annarra en sérstakra snyrtimanna. Mjög vel hefur verið hugsað um bátinn alla tíð frá því að hann kom á Hauganes og er lítinn mun á honum að sjá í dag og þann dag er hann hljóp af stokkunum fyrir rúmum 42 árum síðan. Frá árinu 2013 hét báturinn Níels Jónsson EA-106, Dalvík. Frá árinu 2014 hét hann Níels Jónsson EA-106, Hauganesi. Frá árinu 2015 hét hann Níels Jónsson EA-106, Ólafsfirði. Frá árinu 2017 hefur báturinn heitið Níels Jónsson EA-106, Hauganesi og heitir svo enn samkvæmt skráningu opinberra gagna árið 2023. Skráður eigandi frá árinu 2017 er Whales Hauganes ehf. en að því félagi standa afkomendur þeirra sem upphafleg keyptu bátinn til staðarins. Skipasmiðir   a. Bátasmiðjan Vör hf., Akureyri.   Bátasmiðjan Vör hf. Akureyri. 1971 til 1995.    Bátasmiðjan Vör hf. Akureyri var stofnuð 20. júní 1971. Stofnfundurinn var haldinn við eldhúsborðið hjá Skapta Áskelssyni, framkvæmdastjóra og bar upp á afmælisdag hans. Skapti var einn af stofnendum Slippstöðvarinnar hf. árið 1952 og framkvæmdastj

                             1475   Sæborg ÞH hvalaskoðunnarbátur norðursiglingar mynd þorgeir Baldursson 

Stærð: 40,00 brl. Smíðaár 1977. Eik.
Stokkbyrðingur. Þilfarsbátur.
Vél 365 ha. Caterpillar.
Ný 405 ha.  Caterpillar aðalvél sett í bátinn 1988.
Báturinn var smíðaður fyrir Karl Aðalsteinsson og Óskar og Aðalstein Karlssyni, Húsavík, sem áttu hann til ársins 1991 en þá var hann seldur til Keflavíkur.
Frá árinu 1991 hét báturinn Eyvindur KE-37, Keflavík.
Frá árinu 2000 hét báturinn Eyvindur KE-99, Keflavík.
Frá árinu 2002 hét hann Sæborg ÞH-55, Húsavík.
Frá árinu 2009 hét hann Gunnar Halldórs ÍS-45, Bolungarvík.
Árið 2012 hét hann enn Gunnar Halldórs ÍS-45 en nú skráður á Flateyri.
Árið 2014 fékk báturinn nafnið Áróra RE-880, Reykjavík en seinna á því herrans ári breyttust einkennisstafirnir í RE-82. Frá seinni hluta árs 2014 heitir báturinn því Áróra RE-82, Reykjavík.
Þrátt fyrir þessi nafnaskipti og flandur á milli heimahafna þá eru áreiðanlegar heimildir fyrir því að í Ísafjarðarhöfn hefur báturinn legið undanfarin fjögur ár og þar var hann að finna á miðju ári 2014. Á haustmánuðum árið 2014 keyptu Brynjar Eyland Sæmundsson og Ari Magnússon bátinn þar sem hann lá í höfninni á Ísafirði og sigldu honum til Reykjavíkur.Eigendur vinna nú hörðum höndum að því að koma bátnum í upprunalegt horf.
Með fyrstu verkum var að fjarlægja af honum hvalbak sem á hann hafði verið settur eftir að hann yfirgaf skipasmíðastöðina. Einnig var balageymsla, sem að vísu var á honum frá upphafi, fjarlægð.
Báturinn var notaður til að sigla með farþega um sundin blá úti fyrir höfuðborginni. 
Árið 2016 keypti Norðursigling bátinn og sigldi hann inn á Húsavíkurhöfn 10. maí 2016 og var hann þar með kominn heim til sinnar fyrstu heimahafnar.  

Báturinn er nú, árið 2023, notaður til skoðunarferða með fólk út á Skjálvandaflóann.

Heimild aba.is

                                   1315 Sæljós GK 2 ex Eyrún EA mynd þorgeir Baldursson 

1315 Sæljós GK 2 EX. Eyrún EA mynd þorgeir Baldursson  Báturinn hefur verið i fjörunni við Rif i nokkur ár eftir að hann sökk i höfninni þar  Heimild www.aba.is   Ey­rún EA-157.    ( 1315 )    Smíiðanúmer B-44.   Stærð: 23,90 brl. 15,80 m. Smíðaár 1973. Eik og fura.Stokkbyrtur þilfarsbátur. Vél 287 ha. Skania. Smíðaður fyrir Árna Kristinsson, Mikael Sigurðsson og Tryggva Ingimarsson, Hrísey.  Báturinn var fimm ár í eigu þeissara aðila og var sem nýr þegar hann fór frá þeim.  Rétt er að fram komi, svo að ekki valdi óþarfa heilabrotum lesanda, að einkennisstafir bátsins eru þeir sömu og voru á Auðunn EA-157 en þar sem sá bátur var seldur út héraði 1972 voru einkennisstafirnir á lausu fyrir Eyrúnu þá hún var smíðuð.  Eyrún hefur tekið breytingum í áranna rás og meðal annars smíðaður á hana hvalbakur sem ekki var til staðar þegar hún yfirgaf skipasmíðastöðina. Einnig hefur framhluti stýrishúss verið endurnýjaður og hann færður fram um góðan hálfan meter. Sem sjá má af mynd hér á síðunnu þá hafa þessar breytingar verið framkvæmdar eftir árið 1985. Báturinn bar nafnið Eyrún allt fram til ársins 2001 þó að einkennisstafir væru ekki þeir sömu. Frá árinu 1977 hét báturinn Eyrún SH-57 í Ólafsvík. Frá árinu 1982 hét hann Eyrún GK-157, Sandgerði. Frá árinu 1983 hét hann Eyrún ÁR-66, Þorlákshöfn. Frá árinu 2000 hét hann Eyrún ÁR-26, Þorlákshöfn. Frá árinu 2001 hét hann Eydís ÁR-26, Þorlákshöfn. Frá árinu 2008 hét hann Maggi Ölvers GK-33, Garði. Frá árinu 2010 hefur báturinn heitið Sæljós GK-2, Sandgerði og heitir svo enn árið 2021. Neðanmáls: Þegar báturinn var á landleið úr netaróðri 16. mars 2017 kom mikill leki að honum. Hann var þá staddur á Breiðafirði tvær sjómílur norðvestur af Rifi. Skipstjórinn óskaði eftir aðstoð og fór björgunarskipið Björg frá Rifi til aðstoðar. Björg tók bátinn í slef og kom dælum um borð sem héldu því á floti þar til komið var til hafnar á Rifi þar sem lokið var að dæla úr því. Þar sem enginn ábirgur aðili treysti sér til að halda bátnum á floti við bryggju þá var hann dreginn langt upp á land á Rifi og munu áhöld um hvort hann á afturkvæmt á sjóinn aftur. Sem sjá má af myndunum hér til hliðar hefur báturinn mátt sæta skelfilegri meðferð seinustu árin. Engin orð ná yfir slíkt hirðuleysi sem blasir við á myndunum.

                                                   1354 Viðar ÞH 17 mynd þorgeir Baldursson 

heimild aba.is

                           Hnúfubakur lemur sporðinum i hafflötinn mynd þorgeir Baldursson 

Hnúfubakur i Eyjafirði mynd þorgeir Baldursson                                                  Bækslunum lamið i hafflötinn mynd þorgeir Baldursson