Þeir voru vigalegir Óskar Valgarðsson og Stefán Geir Jónsson við trolltöku um borð i Rauðanúp ÞH 160 þegar skipið var á rækjuveiðum hér á árum áður og átti skipið til að taka góðar fyllur innásig að aftan en skipið hefur nú verið selt Nesfiski H/F i Garði og fór til Póllands i styttingu og lagfæringum á mannaibúðum skipið mun koma i staðinn fyrir Sóleyju Sigurjóns GK 200

   

 21:11:45        ©    Myndir þorgeir Baldursson  1996

 Arnarborg  EA 316 er hérna i brælu á flæmska hattinum  en Snorri Snorrasson útgerðarmaður frá Dalvik gerði út  2 skip á rækjuveiðar á flæmska hattinn hitt skipið var Dalborg EA 317 sem að heitir i dag OTTÓ og er ennþá gerður út á veiðar þarna niðurfrá

Myndir og frétt Ómar Garðarsson suðurland.is  
KANN ÉG ÞEIM BESTU ÞAKKIR FYRIR AFNOTIN 
Fjöldi manns tók á móti Dala Rafni VE 508 þegar hann kom til heimahafnar í Vestmannaeyjum á föstu­daginn. Þegar Dala Rafn var lagst­ur að bryggju blessuðu prestar Landakirkju, Kristján Björnsson og Guðmundur Örn Jónsson, skip og áhöfn. Útgerðinni barst mikill fjöldi gjafa og heillaóska og margir nýttu sér boð um að skoða skipið sem er allt hið glæsilegasta.  Dala Rafn er í eigu Þórðar Rafns Sigurðssonar, útgerðarmanns og skipstjóra, og Ingu Eymundsdóttur konu hans og fjölskyldu þeirra. Þetta er fimmta skipið með sama nafni sem þau hafa átt.

?Við byrj­uðum í útgerð 11. maí 1975 en þetta er fyrsta nýsmíðin hjá okkur," sagði Þórður Rafn sem lýsti því yfir, þegar nýja skipið var komið í höfn, að hann væri hættur á sjó eftir fimmtíu ára sjómannsferil. Þar með lét hann skipstjórnina endanlega í hendur Eyþórs sonar síns sem hefur að mestu verið með Dala Rafn á undanförnum árum.

Fjöldi manns tók á móti Dala Rafni VE 508 þegar hann kom til heimahafnar í Vestmannaeyjum á föstu­daginn. Þegar Dala Rafn var lagst­ur að bryggju blessuðu prestar Landakirkju, Kristján Björnsson og Guðmundur Örn Jónsson, skip og áhöfn. Útgerðinni barst mikill fjöldi gjafa og heillaóska og margir nýttu sér boð um að skoða skipið sem er allt hið glæsilegasta.  Dala Rafn er í eigu Þórðar Rafns Sigurðssonar, útgerðarmanns og skipstjóra, og Ingu Eymundsdóttur konu hans og fjölskyldu þeirra. Þetta er fimmta skipið með sama nafni sem þau hafa átt.

?Við byrj­uðum í útgerð 11. maí 1975 en þetta er fyrsta nýsmíðin hjá okkur," sagði Þórður Rafn sem lýsti því yfir, þegar nýja skipið var komið í höfn, að hann væri hættur á sjó eftir fimmtíu ára sjómannsferil. Þar með lét hann skipstjórnina endanlega í hendur Eyþórs sonar síns sem hefur að mestu verið með Dala Rafn á undanförnum árum.

Kom aldrei annað til greina
Það liggur því beinast við að spyrja Þórð sem hefur stundað sjóinn svo lengi hvað sé mest heill­andi við sjómennsku.
?Ég veit það ekki, það kom bara aldrei neitt annað til greina. Ég vann sem verkstjóri í móttökunni í Fiskiðjunni eina vertíð og það átti ekki við mig. Ætli það sé ekki veiðieðlið, ég veiði á stöng og stunda líka skotveiði. Það er ábyggilega ekkert annað, það er alltaf spenningur við veiðarnar og engir tveir dagar eins. Maður er fljótur að gleyma brælunum sem betur fer. Ég byrjaði að fara á sjó þegar ég var átta ára með pabba en hann átti trillu."

Þegar Þórður er spurður hvort krakkarnir hafi ekki verið í nánari tengslum við atvinnulífið þegar hann var að alast upp segir hann hugsanaháttinn vera allt annan í dag en þá. ?Í dag mega krakkar ekki vinna fyrr en þeir eru orðnir 15 til 16 ára. Það er óþarfi að tala um barna­þrælkun þó krakkar vinni eitthvað og komist í betri tengsl við um­hverfi sitt. Ég hef verið á sjó síðan ég var 15 ára og það eru fimmtíu ár síðan ég fór að róa sem háseti hjá mági mínum, Björgvini Jónssyni frá Úthlíð. Ég varð skipstjóri 1963 en þá var ég tvítugur og var með Jón Stefánsson VE sem Einar Sig­urðsson leigði af Björgvin.

Kom aldrei annað til greina
Það liggur því beinast við að spyrja Þórð sem hefur stundað sjóinn svo lengi hvað sé mest heill­andi við sjómennsku.
?Ég veit það ekki, það kom bara aldrei neitt annað til greina. Ég vann sem verkstjóri í móttökunni í Fiskiðjunni eina vertíð og það átti ekki við mig. Ætli það sé ekki veiðieðlið, ég veiði á stöng og stunda líka skotveiði. Það er ábyggilega ekkert annað, það er alltaf spenningur við veiðarnar og engir tveir dagar eins. Maður er fljótur að gleyma brælunum sem betur fer. Ég byrjaði að fara á sjó þegar ég var átta ára með pabba en hann átti trillu."

Þegar Þórður er spurður hvort krakkarnir hafi ekki verið í nánari tengslum við atvinnulífið þegar hann var að alast upp segir hann hugsanaháttinn vera allt annan í dag en þá. ?Í dag mega krakkar ekki vinna fyrr en þeir eru orðnir 15 til 16 ára. Það er óþarfi að tala um barna­þrælkun þó krakkar vinni eitthvað og komist í betri tengsl við um­hverfi sitt. Ég hef verið á sjó síðan ég var 15 ára og það eru fimmtíu ár síðan ég fór að róa sem háseti hjá mági mínum, Björgvini Jónssyni frá Úthlíð. Ég varð skipstjóri 1963 en þá var ég tvítugur og var með Jón Stefánsson VE sem Einar Sig­urðsson leigði af Björgvin.

1. Mynd .þorgeir Baldursson  Heimild BB.is

Það kemur ýmislegt upp með toghlerunum myndin af þessum tveimur mönnum sem að voru að losa net sem að kom á hleranum  fv Emil Vilmundarsson og Jóhann Jóhannsson heldur i fætur Emils myndin er tekin um borð i Árbak Ea 308 sumarið 1994

Þessi bátur Snæfari Hf 185 mun hafa verið i eigu Júliusar Stefánssonar en spurningin er sú hvað varð um bátinn og hvernig er saga hans og spurningunni er sérstaklega beint til þin EMIL Páll  myndin er tekin við ELDEY

Oddeyrin Ea 210 eitt skipa Samherja h/f komin i jólabúningin og vil ég óska öllum sem að hafa heimsótt siðuna Gleðilegra Jóla árs og friðar , með þakklæti fyrir skemmtilegar athugasemdir og hlýan hug